Ankaralı Jülide

Kisinin sorunlarindan birisi yasadiklarinin onun için yazilanin mi yoksa onun kendi için yazdiklarinin sonucu mu oldugudur. Yazilani yasiyorsa ne yasayacagi önceden belirlenmistir. Kasikta çikan kaderde yazilandir kabulü bunu anlatir. Doga buna karsi durur; aslolan yazilmakta olandir. Yasanan o anki kosullarin sonucudur. Toplum dogadan yanadir. Kisiye onu kusatan kosullari ögretir. Doga ve toplumun el ele vermesi sonucunda rastlantilarin bile belli bir matematigi olduguna inanilir. Insan ruhsalliginin köklerini toplumsal derinliklerde aramanin önemine isaret eden ruhbilimci C. G. Jung'un Manidar Tesadüf/Anlamli Rastlanti dedigi budur aslinda! Yasamini yazarken evi, ailesi, sokagi, okulu, isi ve kenti kisinin bitisigindedir. Ankara Altilisi romanlari yazari Yildirim B. Dogan önceligi kente verenlerdendir. Ona göre kent canlidir. Üç boyutun arasina sigismis degildir. Bir edimi yansitir. Anlattigi, kentin insan ruhunda bedenlenisidir. Ankarali Nefise'de Nefise Ankara'yi kesfe çikar. Bu romanda kesfe çikan Ankara'dir. Kesfe çalistigi ise Jülide'dir. Sonuç, bu kosullarda yazara düsen anlatmak, okura düsen taniklik etmektir. Kurgu Kültür Merkezi Yayinlari okurlarini bir kez daha taniklik etmeye çagiriyor. Tanikliklari kentin zenginligi olacaktir.