Bir Varmış Bir Yokmuş

Herkes ağlıyordu. Küçük kızım Şebnem'in sessiz dualarını duyuyordum. “Bir mucize Allah'ım…” diyordu. Yatak odasındaydık hepimiz. Ben yerde yatıyordum. Başımda kim olduğunu bilmediğim beyaz önlüklü adamlar vardı. Üzerime eğilmiş bir şeyler yapıyorlardı. Bir tuhaftım. Sanki tüm yüklerimden kurtulmuş ve hafiflemiştim. Hava ne sıcak ne soğuktu. Sadece bir ferahlık hissi vardı içimde. Tüm yaşanmışlıklar sanki buhar olup uçmuştu birden. Büyük kızım Verda bir köşeye sinmiş şaşkınlık içinde bekliyordu. Hüseyin de bir fenaydı. Anlamıyordum neler olduğunu. Oysa akşam yatarken bir sorun yoktu. Kimse kimseyle kavgalı değildi. Üstüne üstlük şimdi beni bile duymuyorlardı. Önemli değildi nedense… Ben niye bu kadar huzurluydum hem. Bir sürü sorum olmasına rağmen içimde bir rahatlık vardı. Sanki tüm yüklerimi bırakmış gibiydim. Oda gözüme küçücük görünüyor tüm eve sanki kuş bakışı bakıyordum. Korkuyor muydum? Hayır! Ben İhsan Ferda'ydım ve Allah'tan başka hiçbir şeyden korkmazdım.” Bir Varmış Bir Yokmuş gerçek bir hayat hikayesinden esinlenilip , fırtınalı bir hayatı olan İhsan Ferda'nın şahsına münhasır kişiliğini,hayatını ve İslamiyeti yaşayış şekliyle ALLAH'a olan aşkını kızı gözüyle bize anlatıyor.

(Tanıtım Bülteninden)