İçime Deli Kaçtı

Gülmek, aslında çok basit bir eylemdir. En basitinden gülmek için daha az kas kullanıyorsunuz. Hem eğleniyorsunuz hem de vücudunuzda daha az enerji harcıyorsunuz fena mı? Öyleyse gülün daima. Gülmek, için sebep beklemeyin. Komiklik ayağınıza gelmiyorsa siz gidin bulun onu. Öyle çok uzağa gitmenize gerek yok. Hemen yanı başınızdakilere o gözle bakmanız yeterli. “Benim yapımda yok!” dediğinizi duyar gibiyim. Böyle bir özelliği yapınıza eklemeniz yasak değil herhalde. İsterseniz bakış açınızı değiştirerek yapınızı da değiştirebilirsiniz. Denediniz ve olmadı, diyelim. Âmâ öyle bir-iki denemeyle hemen vazgeçmeyin. Sürekli denemelerde bulunun. Birçok denemeler yaptınız ve yine de olmadıysa size bir yöntem öğreteyim: “Sizi üzen ve somurtmanıza sebep olan şeylerle alay edin, dalga geçin!” Göreceksiniz ki hem sorunlarınız ortadan kalkmış olacak hem de eğlenmiş olacaksınız. Bence hayattaki en önemli terapi yöntemi budur. Eğer bunu yapabilirseniz emin olun cenazelerde bile gülecek bir malzeme bulabilirsiniz. Biraz kişisel gelişim tarzı gibi oldu ama olsun. Bence en iyi kişisel gelişim “gülmek ve gülüşmektir.”

(Tanıtım Bülteninden)