Payiz

Eylül’de mi doğdum gerçekten bilmiyorum,

Nedense Eylül gelince dudağımın kenarında alaylı bir tebessüm

Gözlerimde buğulu, sisli bir hüzün oturur; yutkunurum.

Düğüm düğüm olup, inmez boğazımdan aşağı acılarım,

Ben her Payiz, oturup çocuklar gibi ağlarım.