De Profundis
De Profundis (Lat. “derinlerden”), Oscar Wilde'ın Reading Hapishanesi'ndeki tutukluluğunun sonlarına doğru, Ocak-Mart 1897'de, sevgilisi “Bosie” Lord Alfred Douglas'a yazdığı onlarca sayfalık bir mektup. Hapishane müdürü Nelson, yazmanın Wilde'a iyi geleceğini düşünerek bu mektubu yazmasına izin verir. Muhatabına gönderilmeyen mektup, Wilde'ın serbest kaldığı 18 Mayıs 1897'de müdür Nelson tarafından kendisine geri verilir. Dünya edebiyat tarihinin en bilinen mektuplarından biri olan De Profundis'in ilk yarısı, Wilde'ın “ahlaksızlık” nedeniyle hapse girmesine sebep olan Lord Alfred Douglas'la ilişkilerine ve abartılı yaşam biçimlerine ilişkindir ve iletişimleri kopmuş iki sevgiliden birinin diğerine “sitem”leriyle doludur. Mektubu her anlamıyla klasik bir metne dönüştüren ikinci yarısı ise Wilde'ın edebiyat, sanat ve hayata dair düşünceleriyle şekillenir. Hapishanedeki ruhsal gelişimini ve romantik, bireyci bir sanatçı olarak nitelendirdiği İsa Mesih'le özdeşleşmesini anlatır. Genç sevgilisine olan kini yumuşamaya başlar ve nihayetinde mektup “Sevgili dostun” hitabıyla biter.
De Profundis, Celâl Üster'in açıklamalı notları ve ustalıklı çevirisiyle…
“Yazmaktan başka çare bulamadığım ve ikimizin hayatından, geçmişten ve gelecekten, acılara dönüşmüş güzel şeylerden ve mutluluğa dönüşebilecek acı şeylerden dem vuran bu mektupta gururunu can evinden vuracak pek çok şey bulacağından hiç kuşkum yok. Öyle olursa eğer, bu mektubu tekrar tekrar oku, ta ki gururunu yok edinceye kadar.”
(Tanıtım Bülteninden)
De Profundis (Lat. “derinlerden”), Oscar Wilde'ın Reading Hapishanesi'ndeki tutukluluğunun sonlarına doğru, Ocak-Mart 1897'de, sevgilisi “Bosie” Lord Alfred Douglas'a yazdığı onlarca sayfalık bir mektup. Hapishane müdürü Nelson, yazmanın Wilde'a iyi geleceğini düşünerek bu mektubu yazmasına izin verir. Muhatabına gönderilmeyen mektup, Wilde'ın serbest kaldığı 18 Mayıs 1897'de müdür Nelson tarafından kendisine geri verilir. Dünya edebiyat tarihinin en bilinen mektuplarından biri olan De Profundis'in ilk yarısı, Wilde'ın “ahlaksızlık” nedeniyle hapse girmesine sebep olan Lord Alfred Douglas'la ilişkilerine ve abartılı yaşam biçimlerine ilişkindir ve iletişimleri kopmuş iki sevgiliden birinin diğerine “sitem”leriyle doludur. Mektubu her anlamıyla klasik bir metne dönüştüren ikinci yarısı ise Wilde'ın edebiyat, sanat ve hayata dair düşünceleriyle şekillenir. Hapishanedeki ruhsal gelişimini ve romantik, bireyci bir sanatçı olarak nitelendirdiği İsa Mesih'le özdeşleşmesini anlatır. Genç sevgilisine olan kini yumuşamaya başlar ve nihayetinde mektup “Sevgili dostun” hitabıyla biter.
De Profundis, Celâl Üster'in açıklamalı notları ve ustalıklı çevirisiyle…
“Yazmaktan başka çare bulamadığım ve ikimizin hayatından, geçmişten ve gelecekten, acılara dönüşmüş güzel şeylerden ve mutluluğa dönüşebilecek acı şeylerden dem vuran bu mektupta gururunu can evinden vuracak pek çok şey bulacağından hiç kuşkum yok. Öyle olursa eğer, bu mektubu tekrar tekrar oku, ta ki gururunu yok edinceye kadar.”
(Tanıtım Bülteninden)
