Aşık Mücrimi-Harmanımı Yel Aldı

Tasavvufta ‘doğruluk' en temel ilkedir. Arif olmak için önce doğru insan olmak gerekir. Mücrimi, birçok şiirinde doğruluğun ve dürüstlüğün erdemine vurgu yapmıştır. Bir gün bir dost meclisinde bir ozan, ortak bir tanıdıkları hakkında ileri geri konuşur; bir ara Mücrimi'ye “Sen bu konuda ne düşünüyorsun Dede?” diye sorar. Mücrimi, konuşan kişinin gerçek bilgilere dayanmayan sözlerine çok sinirlenerek aşağıdaki dizeleri söyler:

Be hey sofu; yalan, yumru söyleme

Otur edebinle, haddini tanı!

Kocamış aklını talan eyleme

Otur edebinle, haddini tanı!

Bilmezsin, arifler seni tartarlar

Azarsan, yalına zehir katarlar

Kuyruğundan tutup dışar' atarlar

Otur edebinle, haddini tanı!

Mücrimi, yaşam öyküsünde de kısaca değindiğimiz gibi, hep iyiden, doğrudan, güzelliklerden yana olmuştur. Çevresindeki insanlara hep el uzatmış, onların her türlü sorunuyla ilgilenmekle yetinmemiş, eğitimleriyle de ilgilenmiştir.

Mücrimi'nin aşağıdaki dizeleri, onun yaşam felsefesini en iyi biçimde yansıtır:

Hırsın, nefsin dalgasına uyanlar

Helâl, haram demez; alıp yiyenler

Merhameti atıp ölü soyanlar

O kulların gönlü taş olmak gerek.

(Tanıtım Bülteninden)