Uyandım Dünya Diye Bir Yerdeyim Mustafa Köz

Uyandım, Dünya Diye Bir Yerdeyim

Usta şair Mustafa Köz, Uyandım, Dünya Diye Bir Yerdeyim adlı yeni şiir kitabında kaybedilen çocuklarını umutla arayan Cumartesi Anneleri’nin 1000 haftadır sürdürdüğü mücadelelerini görkemli bir şiir anıtına dönüştürüyor....
Stokta var
Kargo Ücreti: 75,00 TL
indirimli
70,00TL
Taksitli fiyat: 9 x 9,18TL
Havale/EFT ile: 68,60TL
9786059626453
1287916
Uyandım, Dünya Diye Bir Yerdeyim
Uyandım, Dünya Diye Bir Yerdeyim
70.00

Usta şair Mustafa Köz, Uyandım, Dünya Diye Bir Yerdeyim adlı yeni şiir kitabında kaybedilen çocuklarını umutla arayan Cumartesi Anneleri’nin 1000 haftadır sürdürdüğü mücadelelerini görkemli bir şiir anıtına dönüştürüyor. Mustafa Köz, kitapta yer alan şiirleri “O çocukların taptaze anılarına, uçsuz bucaksız düşlerine küçücük bir andaç olsun, unutulmasınlar diye…” yazdığını belirtiyor kitabın son sözünde. Kitapta Kenan Yücel’in iki deseni yer alıyor.

Kitaptan tadımlık bir şiir:

Geldim işte oğul, yoksun
kalmadı rüzgârında çırpınmadığım kapı,
dökmediğim dil
“Bizde yok!” diyorlar, “Almadık oğlunu biz.”

Yoksun, dönmüyor hiçbir kırlangıç, gölgesine
yoksun, dağılmış karıncaların yuvası
yoksun, gömleklerinin sıcağıyla ısınıyor ellerim
yoksun, sözcüklerin gümüş bıçaklar,
parlayıp sönüyor gecede.

Oğlum, Düzgün’üm, nerdesin?
Çiçek açtı sonsuzluğa bıraktığım testi.

Kitabın Özellikleri
Stok Kodu:
9786059626453
Boyut:
13.5x21.5
Sayfa Sayısı:
72
Baskı:
1
Basım Tarihi:
2024-05
Kapak Türü:
Ciltsiz
Kağıt Türü:
2. Hamur
Dili:
Türkçe
Kategoriler:

Usta şair Mustafa Köz, Uyandım, Dünya Diye Bir Yerdeyim adlı yeni şiir kitabında kaybedilen çocuklarını umutla arayan Cumartesi Anneleri’nin 1000 haftadır sürdürdüğü mücadelelerini görkemli bir şiir anıtına dönüştürüyor. Mustafa Köz, kitapta yer alan şiirleri “O çocukların taptaze anılarına, uçsuz bucaksız düşlerine küçücük bir andaç olsun, unutulmasınlar diye…” yazdığını belirtiyor kitabın son sözünde. Kitapta Kenan Yücel’in iki deseni yer alıyor.

Kitaptan tadımlık bir şiir:

Geldim işte oğul, yoksun
kalmadı rüzgârında çırpınmadığım kapı,
dökmediğim dil
“Bizde yok!” diyorlar, “Almadık oğlunu biz.”

Yoksun, dönmüyor hiçbir kırlangıç, gölgesine
yoksun, dağılmış karıncaların yuvası
yoksun, gömleklerinin sıcağıyla ısınıyor ellerim
yoksun, sözcüklerin gümüş bıçaklar,
parlayıp sönüyor gecede.

Oğlum, Düzgün’üm, nerdesin?
Çiçek açtı sonsuzluğa bıraktığım testi.

Yorum yaz
Bu kitabı henüz kimse eleştirmemiş.
Kapat