Karanlıkta Kalan

Motosikletli adamın, çocukluğundan beri çevresinde anlayamadığı davranışlar oluyordu. İnsanlar onu gördüğünde uzak durmayı tercih ediyordu. Halinde bir tuhaflık yoktu ancak insanlar nedense kendinden uzak duruyordu. Oysa kendi halinde yaşıyordu ve genelde sessizdi. Zaman zaman içinde kontrol edemediği şiddet duyguları uyanıyordu. Düşünceleri çocukluğuna kaydı.
Karanlıkta kalan diye bilinen birçok şey gün gelir bir yolunu bulur, açıklığa kavuşur veya kavuşturulur. Tıpkı romanımızda olduğu gibi çabası önem arz ediyor.
Anlaşılır bir dil, romanın okunmasına ve kavranmasına yardımcı olacak en büyük etkendir bu da kitapta önemli bir ayrıntıdır. Romanın sonunda hem sevindirici hem de üzüntülü iki konu dikkat çekiyor.

(Tanıtım Bülteninden)