Acizan

Dünyadaki tüm lisanlar toplansa, bir şairin

yürek dilinin, ilham dilinin zenginliğine yaklaşamaz. Çünkü

etten ve kemikten ibaret olan insan, etten ve kemikten ibaret

değil. İçimizde bir şey var, tatminsizlik boyutunun doruğuna

kodlanmış bir şey. Ve itiraf etsek de etmesek de biz, arayışları hiç

bitmeyecek zavallı çocuklarız.

Bu kitap bu aciz çocukların, lisanı halinin bir tercümanıdır.

YALAN

Sokak lambaları sönerken camda

Ay ışığı oynar yorgun odamda.

Sanki bir sırlı el gezer arkamda,

Hayalimden günü sildiğim yalan.

Boyu mu uzamış taşlı dağların?

Giysisi buzdandır kışlı dağların.

Yel savurur bağrı, yaşlı dağların,

İçinde kendimi bulduğum yalan.

Karanlık bir hayal doldu döşüme

Kimsecikler girmez artık düşüme.

İçimi dolduran bu son üşüme,

Ağladığım yalan, güldüğüm yalan.

Hicran yağmurundan hicran ıslanır,

Yalnızlık kıvranır, sükût uslanır.

Cümle âlem beni uzanmış sanır

Olduğum yalanda, öldüğüm yalan.

(Tanıtım Bülteninden)