Asr-ı Saadet Çocuklarından - Unutulmayan Hatıralar

Biz de bir Enes olmayı çok isterdik; bütün çocukluğumuz O’na hizmetle geçsin diye. Biz Ali olsaydık, O’na inanan ilk çocuk olmakla bir ömür iftihar ederdik. Bir Beşir olsaydık, "Babacığımı alıp beni yetim bırakan Allah’a hamd olsun!” diye şükürler ederdik. Bir Ümame olsaydık veya bir Cemre... Hayatımız O’nunla kurtulsaydı, O’ndan hatıra bir elbisemiz olsaydı. Şimdi sadece O’na inanan, O’nu çok seven çocuklar olmakla kendimizi teselli edip O’nunla buluşacağımız günün hasretiyle yaşıyoruz...