Sanrı

Her şeyin bir başlangıcı vardı. En azından o buna inanıyordu. Her şey bir şekilde düşünce, kıvılcım, hayal, karartı olarak başlamış ve başlayacaktı ona göre. Peki; şu anda ruhuna yapışmış olan huzursuzluğun, uyumsuzluğun başladığı yer neresiydi? Başlangıç kıvılcımı neydi? Şimdiye kadar olmuş ve olacak olan ne var ise hissettiği bu anlamsız huzursuzluk, doğduğu kasvetli pazar günü mü başlamıştı yoksa ana rahminde sıkışıp kaldığı anda mı? Bilemiyordu. O bu dünyanın yabancısıydı. Yaşamayı aksatıyor gibiydi. Mecburen nefes aldığı bu yerde yaşama maruz kalıyordu.

(Tanıtım Bülteninden)