Şoförümüzün Kötü Günü
“Resmi yırtmadan önce tozunu siliyorum. Bir bankta genç, solgun yüzlü bir kadın oturuyor, sağ elini midesine doğru uzatmış, titriyor belki de. Yanında ifadesiz yüzlü, sinekkaydı tıraşlı, kolalı yakalı sevimsiz bir erkek, yapmacık bir ilgiyle bu hareketi izliyor. Arkalarında nereden çıktığı belirsiz bir ağaçta solmuş olmasına rağmen hatları görünen kediye benzer kocaman, kapkara bir hayvan var. Resmin üstünde iyi cins siyah mürekkeple ‘Zsófi, Vilmos Bajza ile Hayvanat Bahçesi’nde. 1911’ yazılı. Zsófi benim annem oluyor, Vilmos Bajza kim bilir kim, belki de babamdır, kediyi andıran hayvan ise bir kara panter.”
Kossuth Ödüllü Adam Bodor, Gün Benderli’nin özenli çevirisiyle ilk kez Türkçede!
Macaristan’ın en önemli yazarlarından Adam Bodor, Şoförümüzün Kötü Günü’ndeki öykülerinde panik anlarını, aşırıya kaçan hisleri sakin manzaralar içine yerleştiriyor. Sessizliğe sığınmış fırtınaları resmediyor. Bir anlık dalgınlık sonucu ortaya çıkan felaketler, bu felaketlerden sonra ne yapacağını bilemeyen karakterler. Çünkü felaketler biriciktir, karşılarında hepimiz acemiyiz.
“Resmi yırtmadan önce tozunu siliyorum. Bir bankta genç, solgun yüzlü bir kadın oturuyor, sağ elini midesine doğru uzatmış, titriyor belki de. Yanında ifadesiz yüzlü, sinekkaydı tıraşlı, kolalı yakalı sevimsiz bir erkek, yapmacık bir ilgiyle bu hareketi izliyor. Arkalarında nereden çıktığı belirsiz bir ağaçta solmuş olmasına rağmen hatları görünen kediye benzer kocaman, kapkara bir hayvan var. Resmin üstünde iyi cins siyah mürekkeple ‘Zsófi, Vilmos Bajza ile Hayvanat Bahçesi’nde. 1911’ yazılı. Zsófi benim annem oluyor, Vilmos Bajza kim bilir kim, belki de babamdır, kediyi andıran hayvan ise bir kara panter.”
Kossuth Ödüllü Adam Bodor, Gün Benderli’nin özenli çevirisiyle ilk kez Türkçede!
Macaristan’ın en önemli yazarlarından Adam Bodor, Şoförümüzün Kötü Günü’ndeki öykülerinde panik anlarını, aşırıya kaçan hisleri sakin manzaralar içine yerleştiriyor. Sessizliğe sığınmış fırtınaları resmediyor. Bir anlık dalgınlık sonucu ortaya çıkan felaketler, bu felaketlerden sonra ne yapacağını bilemeyen karakterler. Çünkü felaketler biriciktir, karşılarında hepimiz acemiyiz.
